به گزارش «نماینده»، آيت‌الله سيدهاشم حسيني‌بوشهري اظهار کرد: تهاجم فرهنگی دارای ویژگی‌هایی است که به چند مورد از آنها می‌پردازیم:

۱- تهاجم فرهنگی آرام و بی‌ سروصداست. دشمنان هیاهو به پا نمی‌کنند. آرام و بی‌سروصدا با امکاناتی که در اختیار دارند، در جوامع دینی و مذهبی مسئله تهاجم فرهنگی را مدیریت و رهبری می‌کنند.

۲- برای اکثریت مردم نامرئی و نامحسوس است. یعنی مردم معمولاً لمس نمی‌کنند که تهاجمی شکل گرفته.

۳- با برنامه و ابزار گسترده انجام می‌گیرد: گاهی با حربه اقتصادی، گاهی با حربه سیاسی، گاهی با حربه نظامی.

۴- گسترده و فراگیر است برخلاف تهاجم نظامی. در تهاجم نظامی دشمن به یک نقطه از کشور حمله می‌کند، مرزها در تیررس دشمن قرار می‌گیرند. اما پای تهاجم فرهنگی که به میان آمد، خانه‌ای، روستایی، شهری از آن در امان نیست. تمام مناطق یک کشور تحت تأثیر تهاجم فرهنگی قرار می‌گیرد. لذا خطر تهاجم فرهنگی به مراتب از تهاجم نظامی بالاتر است. تهاجم نظامی جان انسان‌ها را نشانه می‌گیرد، اما تهاجم فرهنگی ذهن و قلب انسان‌ها. سخنی رئیس جمهور اسبق آمریکا دارد، آیزنهاور بعد از جنگ جهانی دوم اعلام کرد که بزرگترین جنگی که ما در آینده در پیش داریم، جنگ نظامی نیست. عین تعبیر او این است بلکه جنگی است برای تسخیر اذهان انسان‌ها. ابزار تسخیر قلب انسان‌ها همین تهاجم فرهنگی است نه تهاجم نظامی که نقطه‌ای را بکوبند و عده‌ای را از بین ببرند و جان انسان‌ها را بگیرند.

۵- تهاجم فرهنگی برخلاف تهاجم نظامی که حساسیت‌برانگیز است، در دوران دفاع مقدس زمانی که مردم می‌شنیدند مرزها در خطر است، فلان شهر بمباران شده، از تمام نقاط کشور بسیج می‌شدند تا در مقابل دشمن بایستند. اما ویژگی تهاجم فرهنگی این است که حساسیت‌ها را آرام  آرام از بین می‌برد و گویا افراد را در خواب می‌کند. تهاجم نظامی افراد را بیدار می‌کند. این تفاوتی است که بین تهاجم فرهنگی و تهاجم نظامی است. نگاه کنید بچه‌ها، جوانان، نوجوانان موقعی که عادت کردند به ابزاری که دشمن در جهت تهاجم فرهنگی از آن استفاده می‌کنند، دیگر احساس مشکل نمی‌کنند، جزء برنامه روزمره زندگی آنها می‌شود. این به عنوان یک خطر جدی است که باید مراقبت کرد تا این مسئله در جامعه تحقق پیدا نکند. پیشگیری کنیم و اگر در جامعه تحقق پیدا کرد، با عوامل آن مبارزه کنیم.

۶-یکی از مسائل مهم در تهاجم فرهنگی تدریجی بودن آن است. همانطور که عرض کردم در جامعه نامحسوس جلوه می‌کند، به همین خاطر است. لذا کارشناسان و متولیان فرهنگی، مراکز دینی و مساجد، حسینیه‌ها، حوزه‌های علمیه، کانون‌های فرهنگی و دانشگاهی باید بسیج شوند و مقابله کنند با این پدیده زشت که توسط دشمنان طراحی و برنامه‌ریزی می‌شود.